Σε μια από τις πιο τολμηρές και συντονισμένες επιθέσεις από την έναρξη της ρωσικής εισβολής, η Ουκρανία φέρεται να έπληξε ταυτόχρονα πέντε στρατιωτικές αεροπορικές βάσεις βαθιά μέσα στο ρωσικό έδαφος με μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Η ενέργεια αυτή σημειώνεται μόλις 24 ώρες πριν από την προγραμματισμένη έναρξη ειρηνευτικών συνομιλιών στην Κωνσταντινούπολη, δίνοντας ένα ηχηρό μήνυμα από το Κίεβο.
Σύμφωνα με ρωσικές πηγές, η επιχείρηση προκάλεσε εκτεταμένες ζημιές, με πυρκαγιές σε στρατηγικά βομβαρδιστικά Tu-95 και Tu-22 — αεροσκάφη που έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως για επιθέσεις σε ουκρανικές πόλεις με πυραύλους κρουζ. Αν και η Μόσχα υποβάθμισε το εύρος της καταστροφής, εικόνες από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δείχνουν κατεστραμμένα αεροπλάνα και εκτεταμένες φλόγες σε αεροπορικές βάσεις όπως αυτή της Μπελάγια στην Ιρκούτσκ, που βρίσκεται 4.000 χλμ από τα ουκρανικά σύνορα.
Ουκρανοί αξιωματούχοι επιβεβαίωσαν ανεπίσημα την ευθύνη της επίθεσης, αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες για μια εντυπωσιακά οργανωμένη επιχείρηση με την κωδική ονομασία «Ιστός Αράχνης». Τα drones, που είχαν εισαχθεί λαθραία στη Ρωσία μήνες νωρίτερα, ήταν κρυμμένα σε ξύλινα υπόστεγα με αποσπώμενες οροφές. Τοποθετημένα στο πίσω μέρος φορτηγών, μεταφέρθηκαν κοντά σε στρατιωτικές βάσεις και ενεργοποιήθηκαν με τηλεχειριστήριο, πετώντας προς τον στόχο τους χωρίς να εντοπιστούν εγκαίρως.
Η επίθεση αποτελεί την πιο καταστροφική επιχείρηση με drones που έχει εξαπολύσει μέχρι σήμερα η Ουκρανία και δείχνει την αυξανόμενη δυνατότητά της να πλήττει κρίσιμες υποδομές στο εσωτερικό της Ρωσίας. Ο πρόεδρος Ζελένσκι φέρεται να είχε εποπτικό ρόλο στην επιχείρηση, γεγονός που υπογραμμίζει τη στρατηγική της εμπλοκής σε πολλαπλά μέτωπα ακόμη και ενόψει διαπραγματεύσεων.
Εκπρόσωποι του ρωσικού Υπουργείου Άμυνας δήλωσαν πως αρκετοί εμπλεκόμενοι έχουν ήδη συλληφθεί, ενώ τονίζουν ότι δεν υπήρξαν απώλειες ζωών. Παράλληλα, η Μόσχα κάνει λόγο για δολιοφθορές και επιρρίπτει την ευθύνη σε ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες, εντείνοντας το πολεμικό κλίμα.
Η επίθεση αυτή κλιμακώνει ραγδαία την αντιπαράθεση, ενώ δημιουργεί σκηνικό υψηλής έντασης λίγο πριν τις κρίσιμες συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη. Αναλυτές εκτιμούν ότι πρόκειται για μια τακτική πίεσης της Ουκρανίας, αλλά και για επίδειξη των τεχνολογικών της δυνατοτήτων, καθώς προετοιμάζεται για έναν πόλεμο φθοράς με ταυτόχρονη επιδίωξη διπλωματικής λύσης.
