Μια πρώτη απευθείας επαφή μεταξύ του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και εκπροσώπων του φιλοκουρδικού Κόμματος Ισότητας και Δημοκρατίας των Λαών (DEM) πραγματοποιήθηκε στην Άγκυρα, σηματοδοτώντας πιθανώς μια νέα προσπάθεια επανεκκίνησης του διαλόγου για τον τερματισμό της 40χρονης σύγκρουσης με το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK).
Η συνάντηση με τους βουλευτές Περβίν Μπουλντάν και Σιρρί Σουρεγιά Όντερ διήρκεσε πάνω από μία ώρα, με παρόντες και τους στενούς συνεργάτες του Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν και Εφκάν Αλά. Όπως σημείωσε ο Όντερ, το κλίμα της συζήτησης ήταν θετικό, αυξάνοντας τις προσδοκίες για επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων.
Η συνάντηση έρχεται σε μια περίοδο σημαντικών γεωπολιτικών αλλαγών στην περιοχή: το νέο τοπίο στη Συρία, η αποδυνάμωση της Χεζμπολάχ στον Λίβανο και ο πόλεμος στη Γάζα έχουν δημιουργήσει συνθήκες για επαναξιολόγηση στρατηγικών από όλες τις πλευρές. Παράλληλα, η πρόσφατη εκεχειρία που ανακοίνωσε το PKK έδωσε νέα ώθηση στο πολιτικό πεδίο, ιδιαίτερα μετά το κάλεσμα του φυλακισμένου ηγέτη του, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, για διάλυση και αφοπλισμό της οργάνωσης.
Το αίτημα του PKK για αποφυλάκιση του Οτσαλάν, ώστε να ηγηθεί της διαδικασίας διάλυσης, παραμένει ωστόσο ένα δύσκολο πολιτικά ζήτημα για την τουρκική κυβέρνηση, η οποία μέχρι στιγμής δεν έχει ανταποκριθεί δημόσια με προτάσεις ή εγγυήσεις.
Παρά τη θετική εικόνα που δόθηκε από τους φιλοκούρδους εκπροσώπους, στο πεδίο η Τουρκία συνεχίζει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον του PKK στο βόρειο Ιράκ, ενώ στη Συρία, συμμαχικές προς την Άγκυρα ομάδες μάχονται με κουρδικές πολιτοφυλακές που θεωρούνται παρακλάδια του PKK.
Η νέα προσπάθεια επαφής, έστω και άτυπη, πραγματοποιείται επίσης υπό τη σκιά των διώξεων κατά στελεχών του DEM στην Τουρκία. Πολλοί δήμαρχοι του κόμματος έχουν απομακρυνθεί από τις θέσεις τους και αντικατασταθεί από κρατικούς επιτρόπους, δημιουργώντας εντάσεις μεταξύ του κουρδικού πληθυσμού και της κυβέρνησης.
Παρά τις δυσκολίες, η συνάντηση φανερώνει ότι η τουρκική ηγεσία ενδέχεται να εξετάζει τη διαμόρφωση ενός νέου πλαισίου συνεννόησης, ίσως λιγότερο θεαματικού από τις προηγούμενες ειρηνευτικές διαδικασίες, αλλά με πιο ρεαλιστική στόχευση στο σημερινό ταραγμένο περιφερειακό πλαίσιο.
Η αβεβαιότητα παραμένει, όμως το γεγονός ότι ανοίγουν δίαυλοι επικοινωνίας και ότι το PKK κήρυξε κατάπαυση του πυρός, συνιστά μια ευκαιρία για ένα εν δυνάμει νέο κεφάλαιο. Το αν αυτή η ευκαιρία θα αξιοποιηθεί ή θα χαθεί, θα εξαρτηθεί τόσο από την εσωτερική πολιτική βούληση όσο και από την περιφερειακή σταθερότητα.
