Ο πρόεδρος του λιβυκού Κοινοβουλίου, Ακίλα Σάλεχ, προχώρησε σε μια σαφή αποκήρυξη του μνημονίου που είχε συναφθεί μεταξύ Λιβύης και Τουρκίας, χαρακτηρίζοντάς το ανυπόστατο έξι χρόνια μετά την υπογραφή του.
Η δήλωσή του έγινε λίγες μέρες μετά την επίσκεψή του στην ελληνική πρωτεύουσα και τις επαφές που είχε με την ελληνική διπλωματική ηγεσία. Σε τοποθέτησή του στο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Λιβύης, ξεκαθάρισε ότι το συγκεκριμένο κείμενο δεν παράγει έννομα αποτελέσματα, καθώς δεν ακολούθησε τις προβλεπόμενες κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Παράλληλα, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο συνομιλιών με τις χώρες της περιοχής, μεταξύ αυτών η Ελλάδα, η Αίγυπτος και η Τουρκία, με αντικείμενο τον επανασχεδιασμό των θαλάσσιων ορίων.
Ο Σάλεχ επισήμανε ότι η έγκριση διεθνών συμφωνιών αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο της Βουλής των Αντιπροσώπων και ότι κάθε συμφωνία που συνάπτεται χωρίς τη συναίνεσή της δεν δεσμεύει το λιβυκό κράτος. Υπογράμμισε ότι η συμφωνία που υπέγραψε η τότε κυβέρνηση της Τρίπολης ουδέποτε κατατέθηκε προς κύρωση, γεγονός που, κατά την άποψή του, την καθιστά νομικά ανίσχυρη.
Τόνισε ακόμη ότι η πάροδος του χρόνου δεν αρκεί για να θεραπεύσει θεσμικές παραλείψεις, επισημαίνοντας πως η Λιβύη έχει πλέον την ευκαιρία να επανεξετάσει τη θέση της στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω συναινετικών διαδικασιών. Ξεκαθάρισε, ωστόσο, ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας του δεν τίθενται υπό αμφισβήτηση.
Αναφερόμενος στις αντιδράσεις των εμπλεκόμενων χωρών, σημείωσε ότι η Αθήνα αρχικά εξέφρασε έντονες επιφυλάξεις, θεωρώντας ότι η συμφωνία επηρέαζε αρνητικά τα συμφέροντά της, ενώ στη συνέχεια εμφανίστηκε πιο πρόθυμη για διάλογο. Από την άλλη πλευρά, η Αίγυπτος, όπως είπε, διατύπωσε εξαρχής σαφή αντίθεση, εκφράζοντας φόβους για αποσταθεροποίηση της ευρύτερης περιοχής.
Παράλληλα, άσκησε κριτική στη μεθοδολογία που ακολουθεί η Ελλάδα για τον καθορισμό θαλάσσιων ζωνών, υποστηρίζοντας ότι η προσέγγιση που βασίζεται στην Κρήτη οδηγεί σε διεκδικήσεις που, κατά την άποψή του, υπερβαίνουν τα όρια της διεθνούς πρακτικής και βρίσκονται σε μεγάλη εγγύτητα με τις λιβυκές ακτές.
Ολοκληρώνοντας, ο πρόεδρος της λιβυκής Βουλής τόνισε ότι η χώρα του δεν ευθυγραμμίζεται υποχρεωτικά με κάποιον γεωπολιτικό άξονα, αλλά κινείται με βάση τα δικά της συμφέροντα, επιδιώκοντας παράλληλα ισορροπία στις σχέσεις της με όλους τους διεθνείς εταίρους.
